Myanmar of Birma?
Heet het land nu Myanmar of Birma? Je hoort beide namen voor hetzelfde land. Heel lang heette het Birma. Sinds 1989 heet het land officieel Republiek van de Unie van Myanmar (Pyidaunzu Thanmada Myama Nainngandaw). Beide namen, Birma en Myanmar, verwijzen naar de grootste bevolkingsgroep van het land, de Bamar. De inwoners heten Birmezen.


Militaire regering
Myanmar was bijna 50 jaar lang afgesloten van de rest van de wereld. Het leger had de macht en de bevolking werd onderdrukt. Het land was een dictatuur. Veel mensen kwamen in opstand en er waren demonstraties. Een van de bekendste mensen is Aung San Suu Kyi die de Nobelprijs voor de Vrede heeft gewonnen.
Sinds enkele jaren is het land meer open naar de buitenwereld en hebben de mensen in Myanmar meer vrijheid.


Geografie en klimaat
Myanmar is ongeveer 16 keer zo groot als Nederland. Het grenst in het noorden en oosten aan China, Laos en Thailand. In het westen liggen Bangladesh en India en in het zuiden de Indische Oceaan. Daar ligt ook de Mergui-Archipel, de eilandengroep die bestaat uit ongeveer 800 kleine en grotere eilanden.
Myanmar ligt in het gebied van de moesson. De regentijd is van eind mei tot midden oktober. In april en mei is het zeer heet. Tussen eind november en eind maart is het meestal koel en droog. Het klimaat verandert met het landschap – in de berger is het koeler.
De belangrijkste levensader van Myanmar is de Irrawaddy. Hij stroomt van het noorden naar het zuiden en verdeelt het land als het ware in twee helften. Het brede dal van de Irrawaddy wordt omringd door hoogland en gebergte. In Centraal Myanmar is de grond het vruchtbaarst. De hoogste berg van het land is de Hkakabo Razi. Hij ligt bij de grens met India en China. Met zijn 5.881 meter is hij de hoogste berg in zuidoost-Azië. Tot een van de grootste rijkdommen van Myanmar behoort het ongerepte oerwoud dat meer dan een derde deel van het land vormt.


Bevolking
Volgens schattingen wonen ongeveer 60 miljoen mensen in Myanmar. Zij behoren tot een van de 135 verschillende etnische groepen. Veel van deze groepen zijn al heel lang geleden naar Myanmar gekomen. Maar ook na vele eeuwen spreken zij nog hun eigen taal en dragen ze eigen klederdracht. Zij zijn trots op hun tradities. Iedere groep bracht wel iets mee in de cultuur. De grootste etnische groep zijn de Birmanen (Bamar), zij vormen 68% van de bevolking. Daarna komen de Shan, met 9% van de bevolking.


Hoofdstad
Sinds 2006 is Naypyidaw de nieuwe hoofdstad van Myanmar. Die naam betekent zoiets als “thuisstad van de koningen”. Vroeger was Yangon de hoofdstad. Dat is nog steeds de grootste stad van het land.


School
Myanmar kent net als Nederland een schoolplicht. Maar in de afgelegen gebieden in de bergen zijn vaak helemaal geen scholen. Ook is er vaak geen geld om de leerkrachten te betalen. De militaire regering heeft al die jaren niet veel geld uitgegeven aan het onderwijs en soms werden universiteiten jarenlang gesloten.
De kinderen die wel naar school gaan, moeten alles vanbuiten leren. Er wordt niet in groepjes gewerkt, geen projecten, geen spreekbeurten, geen discussies, geen vragen stellen, alleen maar de lesstof vanbuiten leren. En dat is zo van de basisschool tot en met de universiteit.
De katholieke kerk in Myanmar organiseert zomerkampen waar de kinderen wel in groepjes les krijgen en waar ze via spel en wedstrijdjes allerlei dingen leren op een leuke manier.
Religie
De mensen in Myanmar zijn zeer gelovig. Het grootste deel van de bevolking hoort tot het boeddhisme (89%). Maar 4% van de inwoners is christen en nog eens 4% is moslim. In totaal zijn er ongeveer 600.000 katholieken in Myanmar.
Het katholieke geloof werd in 1722 door twee Italiaanse missionarissen naar Myanmar gebracht. Maar toen de communistische militaire regering in 1962 de macht greep, hebben ze alle katholieke scholen en ziekenhuizen in beslag genomen en er staatsscholen en staatsziekenhuizen van gemaakt. Katholieken mochten niet meer openlijk over hun geloof praten. Dat is gelukkig sinds 2011 aan het veranderen.

Kijk ook eens bij:


© Tekst Missio Nederland / Missio Oostenrijk
© Foto’s: Missio Oostenrijk, Beig, Zerche