Missiokids - Religie in Pakistan

Religie in Pakistan

De meeste mensen in Pakistan zijn moslim. Alle mensen die geen moslim zijn, worden in Pakistan gediscrimineerd. Bijvoorbeeld hindoes en christenen. Zij worden gezien als tweederangs burgers. Er worden regelmatig aanslagen gepleegd op christenen en kerken. Daarom is er vaak bewaking bij de kerkgebouwen en in de kerkvieringen.

Blasfemiewet: wat is dat?
Misschien heb je weleens gehoord van de blasfemiewet. Blasfemie betekent godslastering. Dat wil zeggen dat je kwaad (laster) spreekt over God, en lelijke dingen zegt over God en de profeet Mohammed. Dat mag niet in Pakistan. Als je het toch doet, dan krijg je een boete. Maar meestal – en dat is veel erger – moet je de gevangenis in. Vaak ook worden mensen die beschuldigd worden van blasfemie ter dood veroordeeld.
Eigenlijk lijdt iedereen in Pakistan onder deze wet. Vooral natuurlijk de niet-moslims, zoals de hindoes en de christenen. Maar ook de gewone moslims zelf. Want de wet wordt vaak misbruikt. Als je buren bijvoorbeeld ruzie met je hebben over een stuk land, dan zeggen ze gauw dat je de profeet Mohammed hebt beledigd en dan moet je naar de gevangenis.

Katholieke Kerk in Pakistan

Aantal katholieken: 1,15 miljoen.
Bisdommen: 7, waaronder twee aartsbisdommen, Lahore (aartsbisschop Sebastian Francis Shaw o.f.m.) en Karachi (aartsbisschop Joseph Coutts).
Parochies: 127.
Priesters: 277 (van wie 115 priesters van een religieuze orde).
Religieuze zusters en broeders: 1.126.
Catechisten: 775.

De katholieke Kerk van Pakistan doet veel voor de ontwikkeling van het land. Zo zijn er zusters die werken in het onderwijs en in ziekenhuizen. De christelijke scholen, instituten en ziekenhuizen staan in hoog aanzien. Zij werken namelijk voor alle mensen, ongeacht hun geloof. De kerk ondersteunt verder projecten voor de landbouw en geeft hulp bij rampen zoals aardbevingen en overstromingen.

Zeker twee derde van de Pakistaanse christenen kan niet lezen of schrijven. Hoewel er verschil is tussen christenen op het platteland en in de stad, leven de christenen over het algemeen nog steeds onder slechte omstandigheden. Zij hebben geen stem en geen rechten. Zo mogen christenen bijvoorbeeld geen president worden of rechter.